13. Niedziela zwykła;
Ewangelia według św. Marka 5, 21-43

Mamy ojca, przełożonego synagogi, imieniem Jair i kobietę cierpiącą od lat. Ten pierwszy przychodzi i wstawia się za swoim dzieckiem. Ta druga przychodzi i wstawia się za siebie. To modlitwa wstawiennicza, której istotą jest niesienie pomocy – odkrycie swej i innych bezradności i przyjście z tym do Boga. Wstawiennik już zderzył się ze ścianą niemożliwości.

By zobaczyć Serce Boże w Bazylice Serca Jezusa w Krakowie, trzeba unieść głowę. Figura, która znajduje się w prezbiterium, „wymaga” uklęknięcia, i to jest najlepszy punkt widokowy, by zobaczyć wyciągnięte ramiona Pana Jezusa i Jego bijące dla nas Serce. A gdy oddalimy się nieco w kierunku głównej nawy (idąc tyłem), to przed naszymi oczami otworzy się widok przepięknej mozaiki w apsydzie prezbiterium tuż nad wspomnianą figurą. Przedstawia ona triumf Serca Bożego.

Eliaszu, który namaściłeś królów jako mścicieli, i proroka, następcę po sobie. Ty, który zostałeś wzięty w skłębionym płomieniu, na wozie, o koniach ognistych. O tobie napisano, żeś zachowany na czasy stosowne, by uśmierzyć gniew przed pomstą, by zwrócić serce ojca do syna, i pokolenia Jakuba odnowić. Syr 48, 8-10

„Aby być uczniami Jezusa, nie wystarczy wierzyć, że Bóg istnieje – trzeba zaangażować się razem z Nim. Nie wystarczy wiedzieć, że Bóg istnieje, trzeba jeszcze wznieść głos wraz z Nim, wołać do Niego” – powiedział papież Franciszek (20 VI 2021) w rozważaniu przed modlitwą „Anioł Pański”.

11. Niedziela zwykła;
Ewangelia według św. Marka 4, 26-34

W przypowieściach o ziarnie Jezus podkreśla moc słowa. W pierwszej z nich mówi o pracy rolnika. Jego trud polega na przygotowaniu gleby i zasiewie, a na końcu na zebraniu plonów.