2 lutego 2011 - ŚWIĘTO OFIAROWNIA PAŃSKIEGO
Przybędzie Pan, którego wy oczekujecie

I czytanie: Ml 3, 1-4
Po powrocie z niewoli babilońskiej naród nie odzyskał dawnej suwerenności. Jedyną ostoją stała się odbudowana świątynia. Za czasów proroka Malachiasza kult, stosunki społeczne i moralne były w opłakanym stanie. Dlatego prorok nawołuje do nawrócenia kapłanów i cały lud. Ludzie narzekają i podnoszą zarzuty: "Nie warto być wiernym Bogu; czyż jest On Bogiem sprawiedliwym, skoro dopuszcza, że złym powodzi się dobrze?" (por. Ml 2, 17). W odpowiedzi prorok zapowiada przyjście na sąd samego Boga. Na sądzie ostoją się tylko sprawiedliwi.

Europa nauki i technologii, cywilizacji i kultury powinna być otwarta na transcendencję i na braterstwo z innymi kontynentami. Nasz kontynent musi otworzyć się na Boga żywego i prawdziwego, wyjść na spotkanie z Nim bez lęku. Kościół winien współpracować z łaską Pana, niestrudzenie głosząc Jego słowo i troszcząc się o człowieka. Mówił o tym Benedykt XVI w homilii wygłoszonej podczas Mszy św. w Santiago de Compostela (Hiszpania) 6 XI 2010 r.

Bóg istnieje i daje życie

Oprócz nocnych czuwań w Krakowie spotykamy się w każdą trzecią środę miesiąca o godzinie 16.30 na Mszy św. w kaplicy akademickiej. Program tych spotkań składa się z trzech części: Najpierw jest sprawowana Eucharystia z homilią; następnie adorujemy wystawionego w monstrancji Pana Jezusa; a na zakończenie odbywa się braterskie spotkanie, na którym przekazywane są wiadomości z życia kościoła lub odczytywane są listy, np. od sióstr karmelitanek z Syberii w Usolu w Rosji, którym finansowo pomagamy według naszych skromnych możliwości. Czas tych spotkań nie przekracza dwu godzin.

1 stycznia 2011 - UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTEJ BOŻEJ RODZICIELKI MARYI
Rozpromienione oblicze Pana

I czytanie (Lb 6, 22-27): Słowa z Księgi Liczb to formuła uroczystego błogosławieństwa synów Izraela. Gdy błogosławi człowiek, jest to tylko wzywanie Bożej pomocy, życzenie, prośba - wyrażone słowem. U zarania stworzenia Bóg błogosławił ludziom i zwierzętom - Jego błogosławieństwo to słowo, dar i czyn: życie, płodność ziemi, harmonia w przyrodzie i pokój między ludźmi. Bóg rozpromienia swe oblicze, czyli otacza synów Izraela swoją życzliwą opieką, wchodzi w trwałą wspólnotę z nimi w życiu doczesnym i po śmierci. Jezus Chrystus, którego Bóg obiecał i którym obdarował świat, jest równocześnie i Słowem, i Darem! A wszystkie błogosławieństwa i dobra, które przyniósł, są przeznaczone nie tylko dla synów Izraela, ale dla wszystkich narodów, rozsianych po wszystkich krańcach ziemi (Ps 67).

Dam im wszystkie łaski potrzebne im w ich stanie

W liście nr 140 czytamy: Osoby świeckie znajdą za pomocą tego miłego nabożeństwa wszelkie pomoce potrzebne do ich stanu, tj. pokój w rodzinie, ulgę w cierpieniach i błogosławieństwo nieba dla wszystkich swoich przedsięwzięć oraz pociechę w trudnościach. (...) Nie ma na świecie nikogo, kto by nie otrzymał pomocy z nieba, jeśli posiada prawdziwie wdzięczną miłość do Jezusa Chrystusa, okazywaną Mu przez nabożeństwo do Jego Najświętszego Serca.