2. Niedziela Wielkanocna;
Ewangelia: J 20, 19-31

Wydarzenia wcześniejszych dni tak mocno odbiły się na Apostołach, że ich poczucie zagrożenia nakazuje im ukryć się i z niepokojem oczekiwać nieuchronnego końca, czyli prawdopodobnie tego, co spotkało ich Mistrza.

Bardzo ważnym elementem obchodów Jubileuszu Miłosierdzia jest pielgrzymka. To doświadczenie wiary przeżywanej w drodze. Z decyzją wyruszenia na pielgrzymkę związana jest także gotowość podjęcia trudu, ale ten trud, zwłaszcza duchowej przemiany serca, owocuje zawsze radością, o której czytamy w Psalmie 122, 1-4:

Latem 1980 r. przez „ludową” Polskę przetoczyła się fala strajków. Ich przyczyną była kolejna podwyżka wprowadzona przez rządzących komunistów. Ekipa Edwarda Gierka gasiła je poprzez porozumienia z poszczególnymi zakładami pracy.

Zatrzymajmy się na ignacjańskich punktach do kontemplacji O tajemnicach, które dokonały się na krzyżu (ĆD 297). W książeczce św. Ignacego Loyoli czytamy: Zraniono włócznią bok Jego i wypłynęła krew i woda.

Drodzy Czytelnicy „Posłańca Serca Jezusowego” i Członkowie Apostolstwa Modlitwy!

Mamy powody, aby jako chrześcijanie wyśpiewywać z radością: Otrzyjcie już łzy płaczący! Nie zna śmierci Pan żywota! Alleluja!