Ważnym usposobieniem do słuchania słowa Bożego jest ubóstwo. Należy unikać wytworzenia sobie na jego temat uproszczonej idei, jakoby polegało ono na ubóstwie materialnym. Podobnie fałszywe byłoby sprowadzenie go do wymiaru czysto duchowego.

Szczęśliwi cisi, czyli łagodni – brzmi jedno z błogosławieństw wypowiedzianych w Kazaniu na Górze. Ten, który jest cichy i pokornego Serca, sam prowadzi nas do przyjęcia tego błogosławieństwa. Uczy, jak stać się podobnym do Niego. Duch, którego On nam posyła, przekonuje nas do głębi, że cichość i pokora nie są przeżytkiem, ale drogą do szczęścia. Współczesny świat rozumie łagodność jako słabość, tymczasem w Jezusowej łagodności ukryta jest wielka moc. Piekło boi się łagodnych.

Drodzy Członkowie Apostolstwa Modlitwy! Trwa ogłoszony przez papieża Franciszka Nadzwyczajny Rok Miłosierdzia. Z tej okazji znany twórca pieśni religijnych ks. Stanisław Ziemiański SJ napisał  pieśń o Bożym miłosierdziu. Dołóżmy więc starań, aby nauczyć się jej i rozpowszechnić ją w naszych środowiskach; parafiach i ogniskach  Apostolstwa Modlitwy w Polsce i wśród Polonii.

Przez okno do pokoju zaglądał księżyc. Marzenka siedziała przy biurku, wertując z niedowierzaniem książkę, którą tato kupił mamie z okazji imienin.

Miłośnikom narodowej epopei nie trzeba przypominać sceny pożegnania Tadeusza z Zosią. Podążający do polskiej armii w Księstwie Warszawskim młodzieniec zostaje obdarowany przez przyszłą narzeczoną religijnym obrazkiem ze św. Genowefą, patronką dziewic, ale i Paryża oraz cesarza. Poeta wyraźnie daje nam do zrozumienia, że jego bohaterka aprobowała decyzję ukochanego i podobnie jak on wierzyła w odrodzenie Ojczyzny pod skrzydłami Napoleona.