Lipsk – miasto położone w Saksonii – związane jest z historią Polski. 16–19 X 1813 r. nieopodal miasta toczyła się Bitwa Narodów, która zakończyła się klęską wojsk Napoleona i przekreśliła niepodległościowe aspiracje Polaków. W bitwie poniósł śmierć wierny sojusznik Napoleona – książę Józef Poniatowski. Po klęsce powstania listopadowego Lipsk stał się jednym z ośrodków polskiej emigracji. Obecnie w mieście żyje, pracuje i uczęszcza do polskiej parafii liczna grupa Polaków.

Jednym z symboli współczesnego Lipska jest należący do wspólnoty ewangelicko-luterańskiej kościół pw. św. Mikołaja. Świątynia stała się centralnym punktem wydarzeń, które na jesieni 1989 r. zapoczątkowały pokojową rewolucję na terenie byłej NRD. Od 1982 roku w każdy poniedziałek odprawiano tam nabożeństwa w intencji pokoju. Nabożeństwa te zaczęły się przekształcać w demonstracje, podczas których uczestnicy zrywu wolnościowego skandowali hasło: Jesteśmy narodem.

Pokojowa rewolucja zapoczątkowana w Lipsku doprowadziła do upadku Muru Berlińskiego z 9 na 10 XI 1989 r. oraz zjednoczenia Niemiec 3 X 1990 r. Od wydarzeń z 1989 r. upłynęło wiele lat. Jednak potrzeba pokoju i modlitwa w tej intencji nie wygasła. W wielu punktach świata toczy się wojna. 5 IX 2016 r. w kościele św. Mikołaja w Lipsku zebrała się grupa ewangelików i katolików, która modliła się o pokój, wspominając napaść Niemiec hitlerowskich na Polskę i wybuch II wojny światowej. W modlitwie wziął udział m.in. uczestnik wydarzeń z 1989 r. pastor Friedrich Magirius, w latach 1982–1995 pastor w Lipsku oraz jeden z czołowych działaczy opozycji do roku 1989, a po 1989 r. inicjator zbliżenia Niemiec i Polski.

Przedłużeniem modlitwy w świątyni była prezentacja wspomnień obozowych ks. kard. Adama Kozłowieckiego SJ Ucisk i strapienie, które ukazały się w 2016 r. w języku niemieckim w wydawnictwie Friedrich Pustet. Prezentacja odbyła się w Instytucie Polskim w Lipsku, który jest filią Instytutu Polskiego w Berlinie. Podczas prezentacji ks. Manfred Deselaers, wiceprezes Krakowskiej Fundacji Centrum Dialogu i Modlitwy w Oświęcimiu, przedstawił dzieje powstania tłumaczenia wspomnień obozowych polskiego jezuity oraz przytoczył jego przemówienie wygłoszone na terenie obozu koncentracyjnego w Dachau w przeddzień rozpoczęcia Letniej Olimpiady w Monachium w 1972 r. Sylwetkę ks. kard. A. Kozłowieckiego SJ ukazał ks. Stanisław Cieślak SJ. Z kolei Bernd Karwen, pracownik Instytutu Polskiego w Lipsku, przeczytał wybrane fragmenty ze wspomnień ks. kard. A. Kozłowieckiego SJ. Dawało się odczuć wzruszenie i podziw dla polskiego jezuity, który przebaczył oprawcom hitlerowskim krzywdy i cierpienia oraz wykluczał nienawiść i zemstę po uwolnieniu z obozu.

Prezentacja wspomnień obozowych ks. kard. A. Kozłowieckiego wpisuje się w działalność Instytutu Polskiego w Lipsku, który rozpowszechnia polską kulturę i realizuje liczne projekty edukacyjne. Instytut nie tylko przypomina bolesne karty z historii obu narodów, ale także buduje więzy przyjaźni i współpracy między narodami. Jednym z rzeczników pokojowego współżycia między Polakami i Niemcami był ks. kard. A. Kozłowiecki SJ, budowniczy świata na fundamencie Ewangelii Jezusa – Ewangelii miłości i pokoju.