Wszystkie pokolenia izraelskie zeszły się u Dawida w Hebronie i oświadczyły mu: „Oto myśmy kości twoje i ciało. Już dawno, gdy Saul był królem nad nami, tyś odbywał wyprawy na czele Izraela. I Pan rzekł do ciebie: Ty będziesz pasł mój lud – Izraela, i ty będziesz wodzem nad Izraelem”. (...) Namaścili więc Dawida na króla nad Izraelem.  (2 Sm 5, 1-3)

18. Niedziela zwykła;
Ewangelia: J 6, 24-35

Jezus zaraz po rozmnożeniu chleba i odkryciu, że tłum chce obwołać Go królem, przeprawia się wraz z Apostołami na drugi brzeg Jeziora Galilejskiego. W synagodze w Kafarnaum mówi o bardzo istotnej kwestii związanej z Jego Bóstwem i realną obecnością w Eucharystii.

Maria i Marta mieszkały w jednej wiosce, w jednym domu. Były rodzonymi siostrami. Razem pracowały i razem się modliły. W swym kobiecym usposobieniu były jednakże różne.

Jezus miał umrzeć za naród, i nie tylko za naród, ale także, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno. por. J 11, 51-52

Tato miał zafrasowaną minę. Chyba nikt z domowników nie przypuszczał, iż komunijny prezent Kazika stanie się przyczyną tylu problemów. Tablet od chrzestnej miał bawić i uczyć, tymczasem równie często, co pozytywnych, dostarczał też emocji negatywnych.