Moje serce raduje się w Panu, dzięki Niemu moc moja wzrasta. Szeroko otwarłam usta przeciw moim wrogom, bo cieszyć się mogę Twoją pomocą. Nikt nie jest tak święty jak Ty, Panie, poza Tobą bowiem nie ma nikogo, prócz naszego Boga nie ma innej ostoi. 1 Księga Samuela 2, 1-2

W historii ludzkości znaczącą rolę odgrywały i odgrywają ogrody. Wszystko zaczęło się w ogrodzie Eden, miejscu niezwykłym, gdzie panowała harmonia między stworzeniami i Stwórcą. Człowiek, stojąc na szczycie stworzenia, z wielkim szacunkiem czynił sobie ziemię poddaną, czując się częścią otaczającej przyrody, która pieściła oczy i radowała serce.

Aby udać się do Pueblo Nuevo, trzeba być gotowym oddać życie - tak mawiał Lycarion May (z domu François Benjamin), brat marysta, który 12 lipca 2025 r., został beatyfikowany w Barcelonie, w Hiszpanii. Uroczystość odbyła się w południe w kościele św. Franciszka Salezego i przewodniczył jej w imieniu papieża Leona XIV kardynał Marcello Semeraro.

Chciałbym powrócić do rozważań nad Ojcami Kościoła i mówić o największym z Ojców Kościoła łacińskiego, św. Augustynie. Ten człowiek, pełen pasji i wiary, o wielkiej inteligencji i niestrudzony w gorliwości duszpasterskiej, wielki święty i doktor Kościoła, znany jest - przynajmniej ze słyszenia - również ludziom nie znającym chrześcijaństwa lub nie mającym z nim wiele wspólnego, ponieważ zostawił bardzo głębokie piętno na życiu kulturalnym Zachodu i całego świata.

Ozjasz powiedział do Judyty: „Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego, spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi, i niech będzie błogosławiony Pan Bóg, Stwórca nieba i ziemi, który cię prowadził, abyś odcięła głowę wodza naszych nieprzyjaciół. Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki w sercach ludzkich wspominających moc Boga.